Македонци во Албанија

Македонците во Република Албанија ги има во четири етнички области: Голо Брдо, Мала Преспа, Гора, Врник, како и во најголемите градови како Тирана, Елбасан, Драч, Корча, Билишта, Подградец, Скадар, Либражд, Валона, Фиер, Патос.

Областа Голо Брдо има 21 села и тоа: Студено, Стеблево, Требиште, Врница, Мало Острени (Малестрени), Големо Острени, Клење, Пасинки, Владимерица, Ѓиноец, Окштун, Којовци, Лешничани, Радоешта, Себиште, Смолник, Тучепи, Оржаново, Борово, Забзун, Заборѓе. И следните села надвор од Областа Голо Брдо се со мешано македонско и албанско население: Терново, Смолница, Миреши, Торбач и Вишишта.

Областа Поле помеѓу Маќеларе и Пешкопеја има 3 села и тоа:  Горно Крчиште, Долно Крчиште и Ербеле.

Oбласта Мала Преспа има 9 села: Туминец, Горна Горица, Долна Горица, Глобочани, Шулин, Пустец, Леска, Зрноско, Церје.

Областа Гора има 9 села: Шиштеец, Орешек, Цернелево, Борје, Оргоста, Запод, Кошаришта, Пакишa, Очикле.

Село Врбник северно-источно од Корча до Билишта  на албанско-грчката граница во правец на Костур.

Во Тирана првите миграции на Македонците од Голо Брдо, Мала Преспа, Гора, Река, Струшко и Охридско датираат од времето на Првата светска војна 1914-1918 година. Меѓутоа, во текот на историјата имало уште неколку бранови на внатрешни преселби на Македонците од родните села кон поголемите градови на Албанија.

Такви бранови бележиме во 1923, 1929, 1939 година, а најголемата миграција од етничките региони кон поголемите градови се случила во периодот 1949 до 1960 година.

Во почетокот на 1990-тите години стана голема преселба на Македонците од Албанија кон матичната македонска држава. Некои од преселниците останаа да живеат и работат во Македонија, но некои од нив заминаа во европските држави, во потрага по подобар живот.